Sarria
Door: W&B
Blijf op de hoogte en volg Wil en Ben
28 Juni 2014 | Spanje, Sarria
Ooievaars. Je telt als kerktoren in Spanje niet mee als er niet minstens 1 ooievaarsnest op aanwezig is. We zien dan ook regelmatig kerktorens met meerdere nesten waaruit de ooievaars vanuit de hoogte op je neer kijken. Ook de kerkklokken zijn heel anders dan in Nederland. De uitdrukking 'dat klinkt als een klok' heeft in Spanje een andere betekenis. Alle klokken klinken dof en hebben niet zo een nagalm als bij ons.
Pechdag. Het moest er eens van komen, een pechdag en wel op donderdag 26 juni. Het begon direct al na vertrek met een stevige plensbui en het was nog niet droog of Wil haar achterband was plat. Band verwisseld (was al eerder geplakt) en na 500 meter weer een lekke band. Een geniepig steentje was de boosdoener. Nadat deze was geplakt stonden we na 10 km weer met een platte band. De binnenband was gescheurd. De 3 lekke banden leverde meer dan 2 uur vertraging op en om dit goed te maken pasten we de route aan maar dat pakte een beetje verkeerd uit. Het werd een vreselijke tocht door een oersaai landschap met weinig uitwijkmogelijkheden en beschutting. Na meer dan 12 uur onderweg te zijn kwamen we om 19.00 uur op de camping aan en met 136km achter de kiezen. De tentharingen hebben we rauw opgegeten, heerlijk. Maar dan het positieve: we kregen geen ruzie, we stonden opeens in een overstekende kudde schapen en een bijzondere ontmoeting met een man die met zijn ezeltje de camino liep.
Ondanks de monsterrit van de vorige dag besloten we op vrijdag 27 juni de tocht over de Cruz de Ferro te fietsen. Lees de plaatsmarkering op de digitale routekaart waarom dit een bijzondere plek is. Eventueel staat onderaan dit bericht een instructie hoe je aan de routekaart kan komen.
De tocht was minder zwaar dan de Col de Somport maar toch wel bijzonder pittig. Ook wij hebben twee stenen gelegd op de berg stenen die onze voorgangers hebben achtergelaten. Stenen die wij uit Nederland hebben meegenomen en die voor ons een herinnering waren van een vakantie in Normandie.
Vandaag, zaterdag 28 juni is ook niet een echt vrolijke dag geworden. We zijn de Cebreiro overgestoken waarbij we een hoogteverschil van ruim 800 meter moesten overbruggen. Het klimmen is tot daar aan toe maar nog voordat we aan de klim begonnen gingen alle sluizen open. Tot aan de top heeft het gegoten. De gps liet het afweten (het touchscreen kreeg door de waterdruppels te veel informatie te verwerken) waardoor we een afslag misten. Koud, mistig en er viel door de regen haast niet meer te fietsen waardoor we veel moesten lopen. Gezellig, het bergwater liep in stroompjes door onze fietssandalen. Goede daad: een Koreaanse pelgrim was in de mist verdwaald en die hebben we verder kunnen helpen. Wel verteld dat die door moest lopen totdat hij de Eifeltoren zou zien. Hij begreep de grap, hopen we.
Jammer dat Wil steeds beroerder werd. Misschien een virusje maar voor het eerst hebben we besloten geen camping te nemen en zitten we nu in een pension. We werden bij een herberg geweigerd omdat wandelaars voorrang krijgen, jammer dus moesten we koud en nat doorfietsen. Ze ligt nu lekker onder de dekens en morgen zien we verder.
We zijn dus voorbij Cruz de Ferro (nr 17 op de routekaart) en zijn we aan de laatste 200 km begonnen. Dat betekent voor de zekerheid 2-3 keer per dag stempelen. Het volgende bericht zal waarschijnlijk dus uit Santiago komen, als we het gaan halen.
We merken wel dat we uitkijken naar deze eindstreep. Het is een grotere inspanning dan we van te voren hadden gedacht en alles is er nu op gericht om dit af te kunnen sluiten. Waarschijnlijk dat we de aankomende dagen de km's naar beneden bijstellen, zeker omdat de afgelopen dagen best wel pittig waren. Ook merken we dat we wat afgestompt raken van alle kerken en gebouwen in het teken van de camino. Het zijn er zoveel dat het niet meer is te verwerken.
Apart, hoe westelijker we fietsen hoe langer het duurt voordat de zon opgaat. We wisten dat dit ging gebeuren maar merken het nu zelf. We moeten nu in het donker opstaan en dat heeft niets te maken met het feit dat de dagen steeds korter worden.
Tot schrijvens en hopelijk uit Santiago.
Wil en Ben
Voor een routekaart: kopieer de onderstaande URL naar de adresbalk van je browser. Op deze kaart staat informatie over onze reis.
https://maps.google.nl/maps/ms?msid=204448546869036473921.0004eec60ffd100675431&msa=0
Pechdag. Het moest er eens van komen, een pechdag en wel op donderdag 26 juni. Het begon direct al na vertrek met een stevige plensbui en het was nog niet droog of Wil haar achterband was plat. Band verwisseld (was al eerder geplakt) en na 500 meter weer een lekke band. Een geniepig steentje was de boosdoener. Nadat deze was geplakt stonden we na 10 km weer met een platte band. De binnenband was gescheurd. De 3 lekke banden leverde meer dan 2 uur vertraging op en om dit goed te maken pasten we de route aan maar dat pakte een beetje verkeerd uit. Het werd een vreselijke tocht door een oersaai landschap met weinig uitwijkmogelijkheden en beschutting. Na meer dan 12 uur onderweg te zijn kwamen we om 19.00 uur op de camping aan en met 136km achter de kiezen. De tentharingen hebben we rauw opgegeten, heerlijk. Maar dan het positieve: we kregen geen ruzie, we stonden opeens in een overstekende kudde schapen en een bijzondere ontmoeting met een man die met zijn ezeltje de camino liep.
Ondanks de monsterrit van de vorige dag besloten we op vrijdag 27 juni de tocht over de Cruz de Ferro te fietsen. Lees de plaatsmarkering op de digitale routekaart waarom dit een bijzondere plek is. Eventueel staat onderaan dit bericht een instructie hoe je aan de routekaart kan komen.
De tocht was minder zwaar dan de Col de Somport maar toch wel bijzonder pittig. Ook wij hebben twee stenen gelegd op de berg stenen die onze voorgangers hebben achtergelaten. Stenen die wij uit Nederland hebben meegenomen en die voor ons een herinnering waren van een vakantie in Normandie.
Vandaag, zaterdag 28 juni is ook niet een echt vrolijke dag geworden. We zijn de Cebreiro overgestoken waarbij we een hoogteverschil van ruim 800 meter moesten overbruggen. Het klimmen is tot daar aan toe maar nog voordat we aan de klim begonnen gingen alle sluizen open. Tot aan de top heeft het gegoten. De gps liet het afweten (het touchscreen kreeg door de waterdruppels te veel informatie te verwerken) waardoor we een afslag misten. Koud, mistig en er viel door de regen haast niet meer te fietsen waardoor we veel moesten lopen. Gezellig, het bergwater liep in stroompjes door onze fietssandalen. Goede daad: een Koreaanse pelgrim was in de mist verdwaald en die hebben we verder kunnen helpen. Wel verteld dat die door moest lopen totdat hij de Eifeltoren zou zien. Hij begreep de grap, hopen we.
Jammer dat Wil steeds beroerder werd. Misschien een virusje maar voor het eerst hebben we besloten geen camping te nemen en zitten we nu in een pension. We werden bij een herberg geweigerd omdat wandelaars voorrang krijgen, jammer dus moesten we koud en nat doorfietsen. Ze ligt nu lekker onder de dekens en morgen zien we verder.
We zijn dus voorbij Cruz de Ferro (nr 17 op de routekaart) en zijn we aan de laatste 200 km begonnen. Dat betekent voor de zekerheid 2-3 keer per dag stempelen. Het volgende bericht zal waarschijnlijk dus uit Santiago komen, als we het gaan halen.
We merken wel dat we uitkijken naar deze eindstreep. Het is een grotere inspanning dan we van te voren hadden gedacht en alles is er nu op gericht om dit af te kunnen sluiten. Waarschijnlijk dat we de aankomende dagen de km's naar beneden bijstellen, zeker omdat de afgelopen dagen best wel pittig waren. Ook merken we dat we wat afgestompt raken van alle kerken en gebouwen in het teken van de camino. Het zijn er zoveel dat het niet meer is te verwerken.
Apart, hoe westelijker we fietsen hoe langer het duurt voordat de zon opgaat. We wisten dat dit ging gebeuren maar merken het nu zelf. We moeten nu in het donker opstaan en dat heeft niets te maken met het feit dat de dagen steeds korter worden.
Tot schrijvens en hopelijk uit Santiago.
Wil en Ben
Voor een routekaart: kopieer de onderstaande URL naar de adresbalk van je browser. Op deze kaart staat informatie over onze reis.
https://maps.google.nl/maps/ms?msid=204448546869036473921.0004eec60ffd100675431&msa=0
-
29 Juni 2014 - 10:24
Maaike:
Oooooowh neeee wat een ellende pap en mam. Echte pechdagen.... hopelijk gaat dat niet al te vaak voorkomen!!
Ik moet stiekem wel hard lachen om die hond op de rug van de ezel, en om mama tussen die (stink?) schapen.. hihi
Mam: heeft papa erg gescholden bij al die lekke banden...? Kan me er alles bij voortstellen! Niet te veel schelden want jullie betreden straks heilige grond hahaha.
Als het bij jullie tegenvalt dan zal dat bij iedereen zo zijn, want jullie voorbereiding was top!!
Zet hem op! En vergeet er niet van te genieten!!
Dikke kus Maaike
-
29 Juni 2014 - 10:26
Rashad:
De laatste km van de heenreis! Maar wat voor kilometers, hopelijk zijn de laatste 200km makkelijker af te leggen. Vind toch elke keer weer een prestatie, als ik op de kaartjes zie wat een afstand jullie hebben afgeleged! En als ik dan de verhalen hoor dat jullie tussen de kudde schapen staan, zie ik het wel voor me! Leuk om de verhalen te blijven volgend.
Succes de komende dagen naar Santiago!
Rashad -
29 Juni 2014 - 10:26
Mark, Krista En Finn:
Hallo opa en oma,
Wat een ellende met die lekke banden. Kunnen ons goed voorstellen dat jullie daar van balen!
Maar nu de eindstreep voor de heenweg in zicht is moeten die laatste km toch ook wel goed gaan komen!!!
(Pa het valt me wel op dat ma alleen die lekke banden rijd...)
Hopelijk wordt oma niet ziek zegt Finn. Want dat zou nou niet zo leuk zijn!
Succes met de laatste km, geniet er van want hier kijken jullie allang naar uit.
We denken aan jullie!!!
Dikke knuffel Mark, Krista en Finn
Ps. wat een leuke foto's weer!! -
29 Juni 2014 - 12:38
Wilma:
Laatste lootjes, zet hem op. Diep respect voor jullie.
Lieve groetjes Wilma
-
29 Juni 2014 - 13:22
Sjoerd Van Den Berg:
Al zoveel km onderweg en nu pas lekke banden? Wat hebben jullie toch een mazzel.
Af en toe een lekke band hoort bij zo'n tocht toch? Daar sjouw je al die reservespullen voor mee.
Zou toch balen zijn als je dat allemaal voor niets had gedaan.
Eigenlijk een bevestiging van hoe goed jullie je hebben voorbereid.
Zo kun je er ook tegenaan kijken.
Desalniettemin: Geweldige prestatie, dat jullie al zover zijn.
Tip: als je een beetje afgestompt raakt omdat je wellicht allemaal een beetje teveel ziet/meemaakt om te verwerken, moet je de dingen gewoon in een lager tempo verwerken.
Neem er gerust wat meer tijd voor. Jullie gaan als een speer. We missen jullie wel, maar een dagje langer maakt nou ook niet zoveel meer uit, haha!
Geniet ervan!! Succes met de laatste loodjes naar Santiago!
We denken aan jullie.
Grtz, Sjoerd -
29 Juni 2014 - 21:10
Gera:
Hallo Wil en Ben,
Geweldig dat jullie dit al hebben bereikt. Even lekker bij slapen in een goed bed. Dan kunnen jullie hopelijk weer met frisse moed verder. Ik kijk uit naar jullie volgend avontuur.
Succes en groetjes van Gera
-
29 Juni 2014 - 21:27
JettiePettie:
oh oh oh lieverds,
wat een hoop ellende is dat de afgelopen dagen geweest met die lekke banden. Maar wat ontzettend knap dat jullie dit ook weer hebben getrotseerd! Groot gelijk dat jullie voor pension hebben gekozen: DIK VERDIEND!
Die foto's zeggen ook weer meer dan duizend woorden. Ma tussen de schapen zie je niet vaak en wat een hoop stempels! Dat hondje op die ezel is geen gezicht:)
Kan me ergens goed voorstellen dat jullie uitkijken naar de eindstreep, het aftellen van de kilometers naar jullie doel is begonnen. Heel veel succes dit laatste stuk en ik zal aan jullie denken.
Geniet ervan pa en ma!!
Liefs en een dikke knuffel xxx
ps: hopelijk voelt mama zich alweer wat beter! -
30 Juni 2014 - 09:27
Miranda Van Der Bijl:
Hoi Ben en Wil,
de dames van de RA-afdeling lezen trouw jullie berichten mee hoor. We vinden het echt super wat jullie doen samen. Heel veel succes met de laatste loodjes van de heenreis!
Grt, Miranda, Lieke en Delfina. -
30 Juni 2014 - 09:57
Monique:
Hoi Wil en Ben,
Genoten van jullie reisverslagen. Wil snel weer opknappen, lekker he een gewoon bed .......
goede voortzetting zonder pech. Bewonderenswaardig hoor, toppers!
Groetjes, Monique -
30 Juni 2014 - 10:28
Jacq:
Hallo B&W,
Lijden was vroeger een onderdeel van een pelgrimtocht. Ik ben blij dat jullie in deze tijd even kunnen bijtanken in een pension. Gauw opknappen,Wil!
De foto van de man met ezel is vooral zo leuk omdat het lijkt alsof hij met een mobieltje aan zijn oor loopt.
Succes voor de komende kilometers, Jacq. -
30 Juni 2014 - 14:10
Jorrit:
Respect dat jullie dit doen!
Ik hoop dat jullie meer geluk hebben met het weer.
Beterschap voor Wil.
En ik sluit graag af met de ALpe d'Huez wijsheid:
Af en toe rust op het juiste moment is belangrijk!
Bijtanken. Om het fysiek weer aan te kunnen maar ook om optimaal te genieten.
Jorrit -
30 Juni 2014 - 20:44
Frank:
Hi Pa en Ma,
Even een oppeppertje met wat Chinese wijsheden:
Een wijs man zoekt het in zichzelf, de dwaas zoekt het in anderen.
Onze grootste roem ligt er niet in dat wij nooit vallen, maar dat we iedere keer dat we vallen weer opstaan.
Wees niet bang om langzaam voorwaarts te gaan,
Wees alleen bang om stil te staan.
Het is de tegenwind die de vlieger doet stijgen.
De man die een berg verzet, begint met het wegdragen van kleine steentjes.(heey!! Dat hebben jullie al gedaan!!)
Als je goed naar de staart van de kikker kijkt, zie je dat hij er geen heeft. (Eehhhm.. Tsja)
Als je straalt in vallende regendruppels, maak je regenbogen!
Nou, als deze geweldige wijsheid jullie niet opkikkert, dan weet ik het ook niet meer!!
We leven wel met jullie mee hoor, wat een pech! Heel veel succes en plezier zo de laatste km's!
Om af te sluiten met nog meer wijsheid: als de raven de kerktorens bevolken, de kaas romig en oud is, dan sluiten akkers de deuren voor de appels.
Sterke, succes en veel plezier!
Frank en Lotte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
