Koerswijziging
Door: Wil & Ben
Blijf op de hoogte en volg Wil en Ben
24 Juni 2018 | Noorwegen, Geilo
Koerswijziging, letterlijk en figuurlijk.
Tot nu toe was onze koers noordwaarts maar sinds vandaag koersen we richting het oosten, richting Zweden. Vandaag zijn we dan ook nummer 4 van de routekaart gepasseerd en zijn in Gol.
Maar ook een koerswijziging vanwege de omstandigheden. Plan was om voor fietsers de beroemde Rallarvegen te fietsen maar wij kregen de informatie dat grote stukken nog niet begaanbaar zijn vanwege de sneeuw die nog niet is weggesmolten. Dat is een flinke teleurstelling omdat dit één van de hoogtepunten zou zijn van onze tocht. Bijkomend nadeel is dat de treinreis met de populaire Flåmbahnen te veel gedoe gaat opleveren. Het is niet anders. Tegelijkertijd weten we eerlijk gezegd niet dat als we de keuze zouden hebben of we nu wel voor die zware tocht over de Rallarvegen en over de hoogvlakte Hardangervida zouden kiezen. We hebben namelijk al het ėėn en ander voor de kiezen gekregen.
Tijdens al onze trektochten hebben we intussen best wel wat ervaring opgedaan met fietsen in slechte omstandigheden. Reizen in de Alpen, de Pyreneeën en inderdaad, ook in Noorwegen lange tijd geleden, we hebben daar bepaalde herinneringen aan. Maar wat we nu hebben meegemaakt tijdens onze tocht over de hoogvlakte (Hardangervida) is een overtreffende trap gebleken. Verschrikkelijk.
We startten 's ochtends om 05:30 met een beklimming om op de hoogvlakte te komen, temperatuur 4 graden. Veel warmer is het die dag niet geworden, integendeel. Daarnaast stond er een windkracht 5-6, precies tegen en begon het te regenen. Omdat fietsers geen gebruik mogen maken van de tunnels, moesten we over de oude bergpassen met links en rechts van de weg sneeuwresten. Het werd pas echt gezellig toen tijdens natte sneeuwbuien de temperatuur naar 2 graden zakte. Deze sneeuw bleef trouwens liggen op de rotsen. Het werd een horrortocht, over 50 km hebben we meer dan 7 uur gedaan en we waren tot op het bot versteend. We waren er weliswaar op gekleed maar dat het zó erg zou worden?
Maar... we hebben het gehaald en weer een ervaring rijker. Ondanks dat was het een imposant, woest, desolaat maar schitterend landschap. Een ervaring die we niet hadden willen missen.
In gesprek met Noren blijkt dat dit weer ook voor hun afwijkend is. We besloten om een extra rustdag in te lassen om een beetje bij te komen van deze tocht.
De dag daarna nogmaals, na een beklimming met tig haarspeldbochten, een stuk over de hoogvlakte. Weer koud, sneeuw maar eindelijk.... daar zijn ze dan: de fjorden. Schitterend. Ook onderweg mooie watervallen gezien.
Maar al met al zijn we de kou nu wel een beetje zat. De verwachting is dat de oostelijke koers aangenamer weer moet gaan opleveren dus daar hopen we dan ook op.
Op zondag zijn we rest van de hoogvlakte per trein overgestoken en konden we controleren of de sneeuw nog inderdaad op de Rallarvegen lag. Het klopte, de weg was regelmatig niet meer te zien door de sneeuw. Overigens een prachtige treinreis over de hoogvlakte.
Zweden. Here we come.
Vrolijke en hopelijk binnenkort warme groet
Wil en Ben
Foto's toegevoegd:
Barre tocht over de hoogvlakte.
Overtocht fjorden.
Schapen op de hoogvlakte op oude bergpas.
Beklimming met haarspeldbochten.
Mooie waterval.
Stavkirke.
New best friend.
Aankomst station Geilo.
Tot nu toe was onze koers noordwaarts maar sinds vandaag koersen we richting het oosten, richting Zweden. Vandaag zijn we dan ook nummer 4 van de routekaart gepasseerd en zijn in Gol.
Maar ook een koerswijziging vanwege de omstandigheden. Plan was om voor fietsers de beroemde Rallarvegen te fietsen maar wij kregen de informatie dat grote stukken nog niet begaanbaar zijn vanwege de sneeuw die nog niet is weggesmolten. Dat is een flinke teleurstelling omdat dit één van de hoogtepunten zou zijn van onze tocht. Bijkomend nadeel is dat de treinreis met de populaire Flåmbahnen te veel gedoe gaat opleveren. Het is niet anders. Tegelijkertijd weten we eerlijk gezegd niet dat als we de keuze zouden hebben of we nu wel voor die zware tocht over de Rallarvegen en over de hoogvlakte Hardangervida zouden kiezen. We hebben namelijk al het ėėn en ander voor de kiezen gekregen.
Tijdens al onze trektochten hebben we intussen best wel wat ervaring opgedaan met fietsen in slechte omstandigheden. Reizen in de Alpen, de Pyreneeën en inderdaad, ook in Noorwegen lange tijd geleden, we hebben daar bepaalde herinneringen aan. Maar wat we nu hebben meegemaakt tijdens onze tocht over de hoogvlakte (Hardangervida) is een overtreffende trap gebleken. Verschrikkelijk.
We startten 's ochtends om 05:30 met een beklimming om op de hoogvlakte te komen, temperatuur 4 graden. Veel warmer is het die dag niet geworden, integendeel. Daarnaast stond er een windkracht 5-6, precies tegen en begon het te regenen. Omdat fietsers geen gebruik mogen maken van de tunnels, moesten we over de oude bergpassen met links en rechts van de weg sneeuwresten. Het werd pas echt gezellig toen tijdens natte sneeuwbuien de temperatuur naar 2 graden zakte. Deze sneeuw bleef trouwens liggen op de rotsen. Het werd een horrortocht, over 50 km hebben we meer dan 7 uur gedaan en we waren tot op het bot versteend. We waren er weliswaar op gekleed maar dat het zó erg zou worden?
Maar... we hebben het gehaald en weer een ervaring rijker. Ondanks dat was het een imposant, woest, desolaat maar schitterend landschap. Een ervaring die we niet hadden willen missen.
In gesprek met Noren blijkt dat dit weer ook voor hun afwijkend is. We besloten om een extra rustdag in te lassen om een beetje bij te komen van deze tocht.
De dag daarna nogmaals, na een beklimming met tig haarspeldbochten, een stuk over de hoogvlakte. Weer koud, sneeuw maar eindelijk.... daar zijn ze dan: de fjorden. Schitterend. Ook onderweg mooie watervallen gezien.
Maar al met al zijn we de kou nu wel een beetje zat. De verwachting is dat de oostelijke koers aangenamer weer moet gaan opleveren dus daar hopen we dan ook op.
Op zondag zijn we rest van de hoogvlakte per trein overgestoken en konden we controleren of de sneeuw nog inderdaad op de Rallarvegen lag. Het klopte, de weg was regelmatig niet meer te zien door de sneeuw. Overigens een prachtige treinreis over de hoogvlakte.
Zweden. Here we come.
Vrolijke en hopelijk binnenkort warme groet
Wil en Ben
Foto's toegevoegd:
Barre tocht over de hoogvlakte.
Overtocht fjorden.
Schapen op de hoogvlakte op oude bergpas.
Beklimming met haarspeldbochten.
Mooie waterval.
Stavkirke.
New best friend.
Aankomst station Geilo.
-
24 Juni 2018 - 19:17
Jet:
Lekker bezig paps en mams ondanks de zware en koude tocht.
Nu al trots op jullie!!
Dikke klapzoen en knuffel -
25 Juni 2018 - 09:30
Collies:
Vandaag goed, morgen beter!
We zijn trots op jullie!!!!! XcXc -
25 Juni 2018 - 19:11
Rashad:
BIKKELS!! Succes de komende dagen, komt vast goed met de temperatuur!
Gr. Caz en Rash -
25 Juni 2018 - 19:16
Maaike :
Mama ziet ondanks het slechte weer toch érg bruin ;-)
Goed bezig!
Liefs, Juul en Maaike -
25 Juni 2018 - 19:16
Maaike :
Ik wist niet dat Frank er ook was, op foto 11!
-
25 Juni 2018 - 19:27
F.a.l.:
Hopen op wat beter weer, zodat jullie iets minder hoeven af te zien. Maaike heeft wel een flinke gok op foto 11 zeg! Oei -
25 Juni 2018 - 20:50
Bianca Battjes:
Wat een tocht maken jullie zeg... afzien en kou. Het is zomer hoor en op naar Zweden en hopen dat jullie lekker kunnen genieten van wat warmte en zon!
Maar respect, jullie zetten door -
25 Juni 2018 - 20:58
Vera:
Hoi luitjes,
Weer geen saai verhaal in ieder geval . Super stoer hoor. We gaan het dan ook niet hebben over het weer in Nederland !
Op naar Zweden en ik zal duimen voor betere temperaturen en een zonnetje X -
28 Juni 2018 - 08:37
Jacq:
5.30 's ochtends en 2 graden!.....normaal draai je je dan nog ff om en kruip je tegen elkaar. En dat noemen jullie vakantie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
